ولایت

یا رقیه

در میان شعله ها بال و پرم میسوزد

موی بافته شده تا به کمرم میسوزد

رسیده شعله به این دامن و این چادر من

چادرم همراه با موی سرم میسوزد

انقدر ناله زدم از غم دوریه تو که

تا سحر بابا ببین چشم ترم میسوزد

تازیانه خرده از بس به تنه مجروحم

شانه و بازو و بیشتر کمرم میسوزد

به خدا دست خودم نیست که میبینم من

قدکمون عمه  را بابا جگرم میسوزد

بس که من پای پیاده دویدم روی خار

پای پر ابله و کرده ورم میسوزد

رضا نصابی