ولایت

یا رقیه

در میان شعله ها بال و پرم میسوزد

موی بافته شده تا به کمرم میسوزد

رسیده شعله به این دامن و این چادر من

چادرم همراه با موی سرم میسوزد

یا رقیه خاتون 

.....

این روزها قافیه ی شعر گشته اربعین 

،

امسال هم اگر نروم میخورم زمین

،

اینبار هم مدد ز رقیه کنم فقط

،

نازی کند به پیش پدر راهیم ، همین

💔🙏💔🙏💔🙏💔🙏💔🙏

جا مانده ایم و شرح دل ما خجالت است

زائرشدن، پیاده یقینا سعادت است

ویزا، بلیط، کرب و بلا مال خوب هاست

سهم چو من پیامک "هستم به یادت" است

یک اربعین غزل به امید عنایتی

این بغض من اگر چه خودش هم عنایت است

چیزی برای عرضه ندارم مرا ببخش

یعنی غزل، نشانه ی عرض ارادت است

ماهیچ، ما گناه... فقط جان مادرت

امضا بکن که شاعرت اهل شهادت است

باشد حسین، کرب و بلا مال خوب ها

یک مهر تربت از تو برایم کفایت است...

یااباعبدالله؛

ﺯﻭﺩﺗﺮ ﮐﺎﺭے ﺑﮑﻦ، اربعـــــین ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ !

ﻗﺼﺪﻡ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺗﻮ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺑﮑﻨﻢ !

ﺣﺮﻑ ﺣﺮﻑ ﺗﻮ، ﻭﻟﯽ ﺭﺍﺿـــــےﻧﺸﻮ ﺁﻗﺎﺟﺎﻥ؛

ﺑﻪ ﺭﻓﯿﻘـــــﻢ ﮐﻪ ﺣﺮﻡ ﺭﻓﺘﻪ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﺑﮑﻨﻢ

http://www.afsaran.ir/media/download/1259405

خوش به حال هر کسی که روضه دعوت می ‎شود

«هیأتی» از جانب زهرا حمایت می‎ شود

بس که شأن و منزلت در روضه‎ خانه ریخته

هر که یک دفعه بیاید ، پیش ‎کسوت می‎ شود

مثل هر سال پر از حسرت اینم که چه زود

دلمان تنگ برای دهه ی اول شد 

                                                        [ صلوات ]