ما شیعه ایم اما فقط در ثبت احوال
شعرم فضای تازه ای تصویر کرده آقای من امشب غزل تغییر کرده
ذکر قنوتم خواندن «آقا بیا» بود شعرم همیشه گفتن «آقابیا» بود
بین تمام قال ها آوای تو نیست امشب ولی دیدم که اینجا جای تو نیست
اصلا نیاز هیچ کس صاحب زمان نیست دیگر میا اینجا کسی در فکرتان نیست
مردان پی راهی برای پول سازی زنها گرفتار اصول خاله بازی
حالا اگر فرصت زیاد آمد، عبادت در اولویت کسب و کار است و تجارت
اصلا تمام حرص و جوش ما سر پول روزی هزار و خورده ای دعوا سرِ پول
بیچاره مأمور بلیط کارش زیاد است این سینما هم که طرفدارش زیاد است
این تازه بحث سینما، منهای فوتبال یا "مش ماشالا" یا "وفا" یا "کیفر" و "آل"
یک جمعه ی حساس و شهرآورد دیگر هی اِل کلاسیکو، پلی آف، لیگ برتر
میز و موبایل و ماشین و ویلا و پیک نیک کنسرت موسیقی پاپ و رپ، کلاسیک
آهنگ تازه، تیپ نو، موی تیفوسی! جشن تولد، سیسمونی، عقد و عروسی
ذهن من و امثال من درگیر اینها شیطان ملعون لشکری کرده مهیّا
وقت دعای ندبه می ماند برایت؟! حالا تو اصلا جای من، با این مشقت
خیلی هنر کردیم اگر یک عهد خواندیم! جمعه که تعطیل است و دائم خواب ماندیم
ما بی بخاریم و گرفتاریم و بی حال ما شیعه ایم اما فقط در ثبت احوال!
با هر گناهی بینمان افتاده پرده مارا هوای نفسمان بیچاره کرده
لطفی کن و دستی بکش روی دل ماعیسی نفس ! جانی بده این مرده ها را
ولله در افکارمان جای تو خالی است! آقای من بیدارمان کن این چه حالیست؟
از تو جدا ماندیم و آخر گول خوردیم مردیم از بس حرص و جوش پول خوردیم!
شرمنده از روی توام، قربان رویت آقاببخشم جان تو! جان عمویت!
از شعرهای قبلی ام خواندم دوباره پایان شعرم را عوض کردم دوباره
امّید وارم جمعه ی دیگر بیایی! «دق کردم از بس گریه کردم کی میایی؟»
[ سه شنبه, ۹ دی ۱۳۹۳، ۱۱:۴۱ ق.ظ ] [ امیرمحمد ولیان ]
[ ۱نظر ]
