ولایت

بدون هیچ مقدمه ای خواهش می کنم این بیماری مهلک رو جدی بگیرین و این مطلب رو تا انتها بخونین. چرا که متاسفانه این بیماری تاکنون تلفات فراوانی داشته و تاسف بارتر اینکه رسانه ها اونطور که باید به اون نپرداختن. البته خوشبختانه تلفاتی که این بیماری داشته جسمی و جانی نبوده و عمدتاً روحی و روانی و عاطفی و معنوی بوده.

این بیماری خطرناک چیزی نیست جز استفاده جنون آمیز از تلفن همراه و حضور افراطی در فضاهای مجازی و شبکه های اجتماعی.

میدونید که امروزه فضای مجازی یکی از ابزارهایی شده که سبب می شه تا آدمها و سازمانها از راه های مختلف ابراز وجود کنند. قطعاً این تکنولوژی نیز مثل علوم دیگر فوایدی داره که در صورت استفاده صحیح، هر کسی به سهم خودش می تونه از امتیازات اون بهره ببره اما خیلی از مواقع می بینیم که استفاده از این ابزار تبدیل به اعتیاد و بیماری شده بطوریکه تلفات فراوانی داشته است . البته خوشبختانه تلفاتی که این بیماری داشته جسمی و جانی نبوده و عمدتاً روحی و روانی و عاطفی و معنوی بوده.

* اولین تلفات، تلفات عاطفی است

با استفاده افراطی و بدون هدف خیلی از افراد از شبکه های مجازی، متاسفانه زن و شوهرها کمتر با هم صحبت می کنن و بین والدین و فرزندان کمتر مکالمه ای صورت می گیره. هر کسی موبایل یا تبلتی توی دستشه و از این گروه به اون گروه در رفت و آمده یا پیام میخونه و پیام میذاره یا چت می کنه و ولگردی ( ببخشید وب گردی) میکنه.

نتیجه اینکه گفتگوهای ساده و صمیمی و روابط ضروری در برخی خانواده ها به واسطه ی این بیماری یا مرده و یا تا سر حد مرگ پیش رفته است. 

* دومین تلفات جدی ناشی از این بیماری وقت و زمان عمر آدماست.

عمری که باید صرف مطالعه و فراگیری و انجام کارهای مفید و تلاش و کوشش فراوان برای پیگیری اهداف ارزشمند بشه، متاسفانه با اتلاف وقت در برخی صفحات و گروه های بی ارزش شبکه های اجتماعی آب میشه و هدر میره.

بگذریم از اینکه به واسطه ی ارتباطات نادرست و حساب نشده ای که در این شبکه ها و ارتباطات مجازی ایجاد میشه ازدواج های غیرعاقلانه و ناپایداری شکل می گیره، زمینه ی خیانت به همسر فراهم میشه و حتی سقوط آزادهای جدی درباره ی معنویت اتفاق می افته.

هیچ کدوم از اینا شوخی نیست و دست کمی از تلفات جسمی و جانی نداره. برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری لازمه که خودمون رو به استفاده هدفمند و ضروری از رسانه ها و وسایل ارتباطی وادار کنیم.

لازم نیست که به هر کسی که شما رو توی یه گروهی عضو میکنه پاسخ مثبت بدین. می تونین صمیمانه تشکر و عذرخواهی کنین و گروه رو ترک کنین و یادمون هم باشه هرچی خودمون رو با کارهای خوب و هدف های جذاب و مورد علاقه مشغول نگه داریم عملاً فرصت و موقعیت و حضور بی ارزش در فضاهای مجازی کمتر پیش میاد و از ابتلا به این بیماری جون سالم به در می بریم.

موفق باشید

سیدمجتبی حورایی

WEB: www.hooraei.com