امروزه با گسترده تر شدن فضای ارتباطی، ابزار های بیشتری برایتبلیغ دین ها و گروه های مختلف فراهم شده و از طرفی کم و بیش خبر از فعالیت زیاد سایر ادیان و گروه ها در این فضا داریم. باتوصیه های رهبری و نیازی که در این زمینه هست، لازمه که تعدادی {علی الخصوص طلبه ها} در این فضا برای تبلیغ مذهب تشیع قدم هایی بردارند. در این راه هم مثل راه های دیگه مثلماً نیاز به راهنماهست. کسی که در این زمینه تجربیاتی بدست آورده باشه و بتونه ما رو در این زمنیه راهنمایی کنه. یکی از این اشخاص آقای حسین سلیمانی هست که تجربه ده ساله اش را به علاوه آیات و احادیث وتوصیه های رهبری در این زمینه را در کتاب "تبلیغ مجازی" در اختیار ما گذاشته است.

نمونه مطالب :

(بهترین جملاتش نیست ها ، مباحث قشنگش برای اینجا کمی طولانی بود )

1- وقتی هدف رساندن دین خدا باشد، وقتی هدف نشاندن محبت خدا و دین خدا در دل ها باشد، وقتی هدف نشر معارف الهی باشد... صاحب دین به شرط صلاح، برکت را روانه راه ما می کند و هر چه را که لازم است، در کوتاه ترین زمان ممکن به ما آموزش می دهد.
2- وقتی خدا را در نظر می گیریم و زمانی که حس معنوی داریم می نویسیم و حرف می زنیم، دیگر اینکه آیا این مطلب صد بازدید داشته است یا هزار بازدید، برایمان اصل نمی شود. ملاک پیش خداچیز دیگر است. روز قیامت نمی گویند شما که در فضای مجازی مطالبتان بازدیدش زیاد بود، به بهشت بروید و شما که بازدیدتان کم بود، به جهنم!
3- کار دیگری که این جنابِ توهم تبلیغ می کند، این است که ما قبل از اینکه خودمان عامل به چیزی باشیم، تلاش می کنیم آن را تبلیغ کنیم.
4- اگر خودمان را مدیریت نکنیم، چیزی جز اتلاف وقت و عمرنخواهیم داشت. اول با عنوان تبلیغ وارد می شویم، اما بعد از مدتی می بینیم کارمان شده اتلاف وقت! بدون اینکه حواسمان باشد ساعت ها در زرق و برق اینترنت غرق هستیم. مثلاً وبلاگ داریم و ساعت ها غرق این می شویم که چه قالبی برای وبلاگمان زیباتر است، ساعت ها غرق آمار بازدید کنندگان می شویم و گاهی چند روز و چند هفته در اطراف همسایه های مجازی می چرخیم، بلکه چیزی دستگیرمان شود و دریغ از یک بالِ مرغِ مگس خوار!
...